4 / 16
Av Ståle Aklestad
Vi møter fotograf Andreas Winter på
bakeriet Fole Godt tidleg ein morgon.
Han er frå Molde og bur for tida i Oslo,
men har mange oppdrag i Molde. Det
er ein roleg morgon på bakeriet, og
Andreas sit med macen framfor seg og
er allereie i gang med arbeidsdagen.
Ei historie
Idet eg møter Andreas har eg filmen
«Jordens Salt» friskt i minne, ein film
om fotografen Sebastiao Salgado og
hans dokumentasjon av menneska og
jorda. Salgado beskriv seg sjølv som ein
historieforteljar, ikkje ein kunstnar, og
eg spør kven Andreas er som fotograf,
kva han er oppteken av å formidle.
– Å ta bilete er på mange måtar livet
mitt, byrjar Andreas. – Eg berre må ta
bilete, det er ein slags indre driv. Eg er
oppteken av dei ekte augneblinkane,
utan for mange tilgjorte effektar. Biletet
som formidlar situasjonen slik den var.
Eit godt bilete fortel ei historie. Eit bilete
av havet er eit godt bilete når havet
blir meir enn det konkrete havet. Då
Andreas Winter har fanga Ystetind og Trolltind
i eit spesielt lys. Det er ei stor stillheit i biletet,
og noko aude og karrig – ei førjulstemning.
Intenst desemberlys
Vi er midt i adventstida. Året er snart på det mørkaste, og det blå lyset ligg over byen. Kva
er det med dette lyset? Kvifor vert lyset så viktig for oss når det er så lite av det?
4